Yaradanım, Mevlâm! Bizi unuttun.
Bir de bu tarafa bak, kurtulalım.
Sen de menfaati ileri tuttun,
Fenalığa bir kulp tak, kurtulalım!
Dünya’da işimiz iyi gitmiyor;
Gücümüz kıt, yarısına yetmiyor;
İğnemiz küt, kumaşlara batmıyor;
Yerine bir çivi çak, kurtulalım!
Güçlüler bir olmuş, uylaşıyorlar;
Nice varlıkları paylaşıyorlar;
Bizden saklı, gizli söyleşiyorlar…
Sen bari bize ver hak, kurtulalım!
Her şey kirletildi, pislik içinde.
Kimi tırnağında, kimi saçında,
Kimi cezasında, kimi suçunda;
Dünya’dan yıkanıp pak, kurtulalım!
Neyi isterlerse, büyütüyorlar,
Kimseye insaf yok, hep ütüyorlar,
Gözümüz açıkken, uyutuyorlar;
Uyandırıver de sak, kurtulalım!
Bütün günahların nedeni: Şeytan
Ruhu onların da bedeni Şeytan
Doğruya itiraz edeni Şeytan
Kapat cehenneme, yak kurtulalım!
Ulvi’yem: yaradan, kusur arama,
El at bir kerecik, merhem yarama,
Asla itirazım yoktur sırama,
Götür cennetine; sok kurtulalım!
19 mart 2012
Kayıt Tarihi : 9.11.2013 10:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!