Kurtul gafilikten Şiiri - Ertuğrul Temiz ...

Ey Kahraman milletimin gafil evladı
Bilmiyorsan ayıp değil öğren bunları
Düşman aynı yine öğren dostunu düşmanını
Yen cehaleti genişlet ufuklarını

Ne kadar uğraşırsan uğraş
Ne kadar uğraşılarsa uğraşsınlar
İstemesen de büyütürsün ancak
Asla küçültemezsin mükemmel atanı

Eğer ki tanısaydın o yerde yatanları
Diz üstü çöker öperdin o mübarek toprakları
Hele bir görseydin nelere ve kimlere katlandıklarını
Besmeleyle anardın
O isimli isimsiz kahramanları

Sen ki halen bir koyunsun
Hep istiyorsun ki
Başımda bir çoban bulunsun
Ne anlarsın ki atana küfredip
Yücelteceğine küçültmekten
Kimden yanasın sen söyle
Utanmaz mısın bunları yaparken

Nedir sende ki bu öfke
Nedir bu intikam ateşi
Kör etmiş gözlerini
O zaman duy gerçekleri

Senin yolun aydınlık insanlık yolu
Budur insanlığın gerçekliği
Budur insanlığın onuru
Onlar ki çiğnetmedi bu toprakları düşmana
Onlar ki namus savaşı verdiler bu uğurda

Halen inkârda ısrar ediyorsan
Ve tüm bunlar yalandır diyorsan
Yaşanılan vahşeti görmezden geliyorsan
O zaman kanından şüphe etmiyorum
Ve senin inanıyorum dediklerine de
Dininden de şüphe duyuyorum

Kime inanıyorsan inan koş peşinden
Üzgünsen annenin üstünden
Yunanın geçmediğinden
Koş yetiş katıl kervana
Henüz çok geç olmamışken

Tuttuğun bir takım kadar yoksa değeri atalarının
Küçültüp, küçültüp katlayarak koyuyorsan cebine
Bir gün Yunanı görürsen ananın üstünde
O zaman bir bak cebine ne geçecek eline

Koşma yalanların peşinden tanı atanı
Sadece atanı tanıma tanı dostunu düşmanını
Sen ki bu devirde öğrenememişsen bunları
Yazıklar olsun bile demem tükürürüm yüzüne
Bırak devam etsinler rahatsız etme, ananla adamı