. Kurtlar Vadiye Çöktü Şiiri - Turgut Uzdu

Kurtlar vadiye çöktü
Ben sensiz, ben perişan
Tek kişilik izlerin ardındayım
Yıktım umutlarımı balyoz darbeleriyle
Gözlerimin feri kalmadı
Geceleşmekteyim an be an

Bozuldu ebrular
Sensizliğin rengine boyanmış her yan
Külkedisinin olduğu masallar yırtılmış baksana
Bütün odalar boş
Ayakkabıların izleri sürünüyor sessizlikte
Sessizleşmekteyim an be an

Sığınak arıyorum senden yansımalar olsun içinde
Kokunu getirsin meltemler
Dereler sesini taklit etsin berrak ve duru
Bir ateş çöksün yüreğimden ellerime
Lavlar fışkırsın damarlarımdan
Uzanayım üzerine
Yanıklaşmaktayım an be an
Gerçek, gri elbiseler giyinip dikiliyor karşıma
Ürperiyorum göz göze gelirsem eğer
Hayallerim hayalleşiyor sinsice
Tutunamıyorum
Dokunamıyorum
Sokulamıyorum
Şeffaflaşmaktayım an be an

Kurtlar vadiye çöktü
Onlardan önce kendime yem olacağım, anladım
Ben sensiz, ben bensiz, ben perişan
Kendi izlerimi silmeye başladım en baştan başlayıp
Merhametsiz bir siyahlık kaplıyor her yanı
Gözlerime benziyorum
Kararmaktayım an be an