Kurtlar Vadisinde Şiiri - Hasan Kocamanoğlu

Ana, bir fırtına ki göz gözü görmüyor
Nefes almaya bile fırsat vermiyor
Şu olanlara akıl sır ermiyor
Şaşkına döndük be anam
Kurtlar Vadisinde…
…
Ana, akar gözyaşların akar gamzene
Payeler verilir hep mazlumu ezene
Silahlar çekilir hakikati sezene
Baskına uğradık be anam
Kurtlar Vadisinde…
…
Ana, genç kurtlar yaralı, kurtlar inine çekildi
Tüm çakalların sürüsü meydana döküldü
Fitne, fedasın ortaya tohumu ekildi
Toza toprağa bulandık be anam
Kurtlar Vadisinde…
…
Ana, Anadolu’mun dört bir yangın yeri
Kana bulamakta ecnebinin eri
İlimde, hikmette kaldık geri
Ahmağa döndük be anam
Kurtlar Vadisinde…
…
Ana, ay doğsa da üstümüze gölgeler düşer
Bilinmedik birçok eller bileğimizi büker
Eşek bile ancak bir defa çamura çöker
Kar üşütür, ateş yakar be anam
Kurtlar Vadisinde…
…
Ana, yürüdük sel olduk, durduk da göl olduk
Fakire, fukaraya, mazluma azıcık dil olduk
Cehennem sıcağında birazcık serin yel olduk
Kim ne derse desin be anam
Kurtlar Vadisinde…
…
Ana, menfaat ve çıkarcıların davulunu çalmadık
Gizli yerlerden makam ve rütbeler almadık
Bildiğimizi söylemekten de korkmadık
Sözümüz bir yerlere değdi be anam
Kurtlar Vadisinde…
…
Ana, yıllardır bu millet, bu devlet soyuluyor dedik
Böyyük makamlardan nice zılgıtlar yedik
Müslümanlar gavur gibi oluyor dedik
Her şey birbirine karıştı be anam
Kurtlar Vadisinde…
…
Ana, bilirim ki her yokuşun bir inişi var
Her yiğidin bir yiyişi, bir de at binişi var
Genç kurtların elbet bir dönüşü var
Şu Hasan’ın da bir görüşü var
Kurtlar Vadisinde…
…
Km-1702207