Kurtlar Vadisi Şiiri - Murat Yolyapan

gece parçalı bulut ay hareli rüzgar lodos
bu gece yirmi iki kişi şiirden zehirlendi
abazalar limana döküldü teker teker
pezevenk balıkçılar tezgaha denizkızlarını dizdi

bir balıkçı kahvesine oturdum
iki masa ötede kavga çıktı
padişahlara öyle böyle dedi diye
bir bitirim iki enteli dövdü
dayı müsaade edene kadar
kalkamadık yerimizden

sokakta bir grup partili genç
el ilanı dağıtıyordu
“bu salı kasabamıza
uzaya ilk çıkan maymun geliyor”
içlerinden biri ilanı yırtığımı gördü
beni bir güzel dövdüler
okey’den kalkıp dövdüler
sandal içi şaraptan kalkıp dövdüler
kesiştikleri kızı bırakıp dövdüler
dövdükçe milli duygularla doldular
doydular
beni o halde şehrin çöplüğüne koydular

bir ateş yaktım
ışığımın sınırı ötesinden tehditler savuruyordu karanlık orman
ben akrep olmayı kuruyordum
ışığım tükendiğinde kendimi sokacaktım
ben daha ne yapayım
yıldızlar geceyi gözetiyor zaten
yatırayım kendimi şöyle gecenin tuzuna
ölü palamut gibi gamsız
pişeyim
kokmayayım

(29 Aralık 2005, Bandırma)