Zamanın bir yerinde,bu dünyanın sahnesinde,
Yaşamış insanlar korkuyla,dağların zirvesinde.
Korkuların eşkiyası,gezdikçe yalnız gölgelerde.
Sessizliğin sisleri çökermiş,çarpan yüreklerde.
Salladıkça kılıçların döktüğü,mazlumun hülyası.
Kurtların sofrasında akarmış,zalimlerin salyası.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta