karanlığın koynunda doğmuşlardı
amerika sütüyle emeklemişlerdi
birileri hep katleder güzellikleri
kara tablo neden ağlatır anaları
2
yavrular öğütülür
yel değirmenlerinde
belki bir kavgaya tanık olmadan
kuzular kaybedilir
kurtlar sofrasında
3
yol uzak
eski yolun hanları enkaz
kirpikler sonuna kadar ıslak
toprak altında kaldı güzellikler
duygular insanidir
para bunu bilmez
4
sus pus içinde evren
kimse bu sesizliğe umutlanmasın
gökkuşağını avuçladılar analar
arasına, yıldızlar serpiştirdiler
bir cumartesinin şafağa
Kayıt Tarihi : 10.12.2008 17:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!