karanlığın koynunda doğmuşlardı
amerika sütüyle emeklemişlerdi
birileri hep katleder güzellikleri
kara tablo neden ağlatır anaları
2
yavrular öğütülür
yel değirmenlerinde
belki bir kavgaya tanık olmadan
kuzular kaybedilir
kurtlar sofrasında
3
yol uzak
eski yolun hanları enkaz
kirpikler sonuna kadar ıslak
toprak altında kaldı güzellikler
duygular insanidir
para bunu bilmez
4
sus pus içinde evren
kimse bu sesizliğe umutlanmasın
gökkuşağını avuçladılar analar
arasına, yıldızlar serpiştirdiler
bir cumartesinin şafağa
Kayıt Tarihi : 10.12.2008 17:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yuka](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/10/kurtlar-sofrasi-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!