Sahipsiz, kimsesiz yarın dalında
Feryadı bağrını deler bir kuzu
Gayret tepesinde, emel yolunda
Yuvasız yavruyu beler bir kuzu
Yüksek yamaç gönül koyar engine
Mahmur göze hasret çekersin yine
Yiğit ama düşememiş dengine
Geceyi geceyle böler bir kuzu
Bazen karanlığa güneşi satar
Bazen yıldızları çengelle tutar
Karşıdaki dağın bağrında yatar
Buğulu gözünü siler bir kuzu
Amana da deli gönül amana
Seyri kalmış büyük, ablak zamana
Yeller eser başındaki dumana
Anlamsız hayata güler bir kuzu
Tecrübe köşküne sızmazsa ışık
Akıl sarayını terk eder aşık
Şu ceren bakışlı zülfü dolaşık
Yıldızları yere eler bir kuzu
Atiyi karanlık gören insanda
Feraseti zayıf, aklı noksanda
Gözü kör zamanda, mecalsiz anda
Kurdun kulağına meler bir kuzu
Kayıt Tarihi : 20.8.2004 15:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Yiğit ama, düşememiş dengine" Ne yazık ki, yiğitlerin kaderinde hep vardır, bu dengine düşememe olayı. Güzel bir şiir okudum. Kaleminize ve yüreğinize sağlıklar dilerim.
Al sana ozan! Onca türküyü yakan ozan gibi ozan!
Dört ayağını da sapasağlam basmış yağız bir kısrak gibi halk şiiri...
Teşekkürler... Sevgiler...
TÜM YORUMLAR (27)