Sana derim sana ey Kurtini Tepesi
Azmı bağırdım zirvene çıkıp savdiğimin adını
Azmı seyreyledim eteklerine sığınmış memleketimi
Sanki dağlara meydan okurcasına
Himayene Almışsın İslahiye'mi
Eteklerinde azmı davul zurna çaldırdık
Azmı, içip içip sevdiklerimize ağladık
Bir sen bilirdin kimimiz kime sevdalandık
Sırrımızı hep sakladın sağol Kurtini Tepesi
Ey Kurtini Tepesi! İn oldun kurtlara bile
Bağrında kolladın hem karda hem kıyamette
Yıllar var ben de hasretim o görkemli siluetine
Güneş batarken sererdin gölgeni memleketimin üstüne
Ahdım var. Ey Kurtini Tepesi! Ahdım var
Emekli olup yine tepelerine çıkmak var
Liseli aşkımı alamadım ama inan şimdi
Çok mutlu bir yuvam var
Ellerinden öper bir kızımla bir oğlum var
Kayıt Tarihi : 10.2.2010 16:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İslahiyenin sesi.com ve islahiyeliler.or sitelerinde ayda bir nostaljik öykülerim yayınlanıyordu, bir okurum hatırlattı 'hiç Kurtini Tepesiyle bir anınız yokmu? ' diye. İşte o an bu şiir dudaklarımdan dökülmeye başladı. Hemen kağıt ve kaleme sarıldım ve okuduğunuz şiir oluştu. Otuziki sene önceye yapılan bir yolculuk oldu benim için.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!