Kürtçe Sevmişem Şiiri - Abdulsamet Telimen

Bingöl‘ün küçük bir köyünde
soğuk bir sonbahar günü
anamın altıncı
babamın yedinci çocuğu olarak doğmuşam
çocukluk yıllarında ırgatlık
çobanlık yapmışam

Onaltı yaşında adam vurmuş
memleketten kaçmışam
insanın insanlıktan çıktığı
sevdaların yalandan yaşandığı
dostlukların çıkar üstüne kurulduğu şehre
İstanbul’a gelmişem

Yıllarca hoyrat kalmışam
aşk nedir bilmemişem

İstanbul’da
kocası hayırsız bir kadın tanımışam
ilk defa bir kadının sıcaklığını hissetmişem
gel gör ki gardaş
bu kadına fena vurulmuşam
bana içini dökmüş
içler acısı halini dinlemişem
durumuna kahrolmuşam
derdin derdimdir demişem

O ahlaksız kocanın yaptıklarına içlenmişem
erkeklik kitabına
bunlar sığmaz demişem
elinden tutmak
onu bu durumdan kurtarmak
gönlümün sultanı
evimin kadını yapmak istemişem

El çekmesi için
hayırsız kocasını uyarmişam
hır çıkarınca da
gerekeni yapmışam
dört bıçak darbesiyle
leşini yere sermişem

Kadının elinden tutmuş
hocadan nikah kıymışam
kadınıma er olmuş
bebesinede babalık yapmışam
ah looo bıra
ben bu kadını
ve bebesini Kürtçe sevmişem

Kenar mahallenin birinde
iki göz ev tutmuşam
bir handa hamallık yapmaya baslamışam
çelimsizliğime bakıp da sakın aldanma gardas
ben yiğidin harman olduğu yerden gelmişem
yıllarca en ağır yükleri omzumda taşımış
bana mısın dememişem
namerde el açmamış
onurumla yasamışam
bu kahpe dünyada
kimseye eyvallah etmemişem

Yıllarca illegal kalmış
firari bir hayat sürmüşam
tam da kendimi unutturduğuma inanmışam ki
bir gece yarısı
derin uykuda
jandarmadan baskın yemişem
bileklerimde demir kelepçe
mahpus damına atılmışam

GAZETELERDE MANŞET OLMUŞ YİĞİTLİĞİM

Dostunun kocasını vuran
asılacak diye
kelebekli katil yakalandı diye
kırmızıyla yazmışlar
ah looo gardas
burada adıma kelebekli katil demişler

Mahkemede dimdik durmuşam
inkara gitmemiş
suçumu itiraf etmişem
müebbet cezaya çarptırılmışam

Ben bir aşk uğruna
kendimi heba etmişem
damda yatmış
hasretlik çekmişem
aç
susuz kalmışam
gençliğimi tüketmiş
cigarasız kalmışam
idama mahkum edilmişem
asla pişmanlık duymamışam

Neylersin ki gardas
bu koca şehre sığmamışam

Uğruna adam vurduğum
mahpus yattığım
aç
susuz kaldığım
dar ağacına gittiğim
şehirli kutsalım
sılam
yarim
her bir şeyim
ne yaman özlemişem

Ben seni anam gibi
küçük gardaşim gibi sevmişem
sana İstanbul’dan da büyük
bir sevda beslemişem
ahh
bu yitik ömrümün yegane sebebi
seni memleketim gibi
toprağım gibi
KÜRTÇE SEVMİŞEM…

Abdulsamet Telimen
(27 Eylül 2006-İstanbul)