Mıhlanır kalır yüreğim döşeğime
Korkarım adını anmaya senin.
Yorganımda ısıtmaz bedenimi
Yastığım alay eder kipriğimle,
her gece.
Karlı, buzlu bu kış günün de,
düşsem yollara
Korkarım kurtarmaz umudum beni.
Dağları kıskandım.Dağları
Gelinlik kızlar gibi giyinmiş gelinliğini
Gururlu başıyla bulutlara meydan okuyan,
El ele vererek çoşan nehirler,
Türkü söylerler.
Benim güvendiğim sevdam
Beni kurtarmaz.
Sığmaz oldum deli poyrazlara
Bazen çağlayan oldum.
Bazen bir nehir,
Seni bekledim her mevsim de,
Bir bakar körlük mü,boşa ınanmak mı yoksa,
Benim kara sevdam yüzüme bakmaz.
1993
Özlem ÇetinKayıt Tarihi : 18.7.2006 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yolculuğum esnasında, Mersin-Pozantı arasında ve sabah 4,30 sıralarında, gideceği yere hiç acelesi yokmuş gibi dingin akan sular ve dağlardan esinlendim. Kış mevsimi olduğundan,dağlar karlarla kaplanmıştı.
TÜM YORUMLAR (3)