Bir bitkinin öyküsü kaleminin ucundan kan revan damlayan kabulleniş...
Dünya yalan değil,insanlar yalan demişti bir dosttum,Değil dostum değil herşey gerçek
sokağa çıktığımda kan damlasını görmüş gibi bakan onlarca yobaz kelle,
daha ne kadar sayayım dostum sesimi yükseltecek bir dağ yamacı,içimdeki isyanı,kiri bastıracak bir sonsuzluk yok,yumruğumu sıkamıyorum artık eziliyorum.Yalnızım ve korkuyorum ölümden değil isyanın beni boğmasından
Bundan nefret ediyorum,sokağa çıktığımda çoban köpekleri ve iki ayaklı yaratıklarla didişmekten bıktım,yoksullukla,cahillikler,kendimle,kalemimle didişmekten bıktım.
Yumruğumu sıkıp göğe kaldırmayı devrim marşlarını,özgürlüğe kanat çırpmasını tekrar öğretin bana yoksa yenilip kaybolurum.
Çoban yok kurtlar dadandı bana kurtarın ölüyorum
Kayıt Tarihi : 19.5.2008 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zaman dar, kurtlar sofrası, yalnızlığın ve korkular ırmağının dibi...
Deneme Yazılarıma göre örtüşüyor yazılarınız...Müdavimi olacağım yazılarınızın...
Mustafa Yılmaz
YALNIZ DEĞİLSİN DOST,SENİN GİBİ ÇIĞLIKLAR BİR GÜN GÖKGÜRÜLTÜSÜ OLUR..
TÜM YORUMLAR (7)