Kurtarıcıya Şikayet Şiiri - Şevket Codar

Kurtarıcıya Şikayet

Alıştık sensizliğe,alıştık artık fakat öyle zorki sensizlik
Bir dönebilsen,bıraktığın ülkene bir bakabilsen neler değişti
İnsanlar yozlaştı,aslını unuttu topraklar bozuldu verimsiz
Temelini kurduğun işletmeler,tek tek satılıyor sahipsiz
Hırsızlık sınıf atladı,en verimli çağını yaşıyor büyüdüler
Kocaman,katmer katmer götürüyor durmadan usanmadan
Gözün gibi koruduğun öğretmen,sokakta,çocuklar eğitimsiz
Gençler diplomalı parasız, şehirler parsellenmiş plansız
Sömürgeciler el ovuştururken yurdum üstüne dil nasıl susmalı
Kardeş kardeşe kırdırırken nasıl,nasıl yanmamalı vatanımda
Yönetenlerin aymazlığı,Siyasilerin sorumsuzluğu yurdumda
Üretim değil,tüketim toplumu edilmişken halkım
İşsizlik kol geziyorsa ülkemde,emek karşılğını alamıyorsa
Sömürülüyor,sömürülüyorsak,korku toplumu,baskı toplumu
Yaradılıyor,yaşatılıyorsa,düşenin başı eziliyorsa
Hangisi sayayım Mavi Gözlüm,bitirememki acıları