Kurtaran Şiiri - Bahattin Tonbul

Nerde kaldı sevdan, seni aradı
Ana vatan öksüz, kimdi kurtaran
Hakikat insansa, gönle yaradı
Sana olan hasret, düşman sırtaran

Derin derin düşün, yerde kalmasın
Yaşamaya unut, boşa salmasın
Sonsuzu hayal et, eller almasın
Ona olan hasret, kimdi kurtaran

Yere düşmez aylar, hepten tarandı
Analar bozkurttu, dağlar destandı
Ufkuna güneşi, ateş sarandı
Ana vatan öksüz, atan kurtaran

Kötülük yalnızca, kahpece vurdu
Her ota nane ol, aşk ile durdu
İki yüzlü adam, söyle ne kurdu
Ana vatan öksüz, dese sırtaran

Sevinen zalimler, ibreti alsın
Zevk çığlıklarını, içine salsın
Haince planın, karanlık kalsın
Ana vatan öksüz, candır kurtaran

Bahattin insafı, kaybedenlere
Hakikat bütündür, devredenlere
Çakallar olsada, seyredenlere
Ana vatan öksüz, odur kurtaran
Bahattin Tonbul
15.3.2016