Kurtar Ya Rab Şiiri - Mehmet Fatih Kahr ...

Çakmış gibiyiz kazık(!) yetmiyor bunca azık,
Dünyevileştik ya Rab, kurtar bizi bu halden!
Ömürler harcıyorduk, kimse demedi yazık,
Dünyevileştik ya Rab, kurtar bizi bu halden!

Gidenleri hep gördük, kefeni bile dürdük,
Sandık ki ebediyen ölümsüz kalıp hürdük,
Bakmaya bakıyorduk, amma görmeyip kördük,
Dünyevileştik ya Rab, kurtar bizi bu halden!

Yatırımlar buraya, kim gidecek oraya(?)
Gaflet içre yüzeriz, çıkamadık karaya,
Maddeyle ölçüyorduk, güvenmiştik paraya,
Dünyevileştik ya Rab, kurtar bizi bu halden!

Yetmedi dolu vadi, bir daha dedik hadi,
Doymadı nefis ve göz, unuttuk Hakk’a va’di,
Manayı biliyorduk; dünya: Denî ve âdi,
Dünyevileştik ya Rab, kurtar bizi bu halden!

Yeterince kalalım, lüzumunu alalım,
İçinde kaybolmadan doğru yolu bulalım,
Sırayı bekliyorduk lütfeyle kul olalım,
Dünyevileştik ya Rab, kurtar bizi bu halden!