Açılmayan kilide anahtar zordur
Kapalı kalırsa akibet kordur
İster isen mevladan rahmeti boldur
eyvahlar gelmeden kurtar kendini.
Rahmet yağmurları yağarken ağla
Hakkın dostlarına gönlünü bağla
Akibet geliyor çıkmıştır yolda
Eyvahlar gelmeden kurtar kendini.
Faydasız amelle gitme meçhule
Bilirsin akibet dönülmez yere
Son dem gelir,insan kalır biçare
Eyvahlar gelmeden kurtar kendini
Nefsine hoş geldi baktın harama
Daralınca ruhun saptın yalana
Bakmazmısın kabirlerde yatana
Eyvahlar gelmeden kurtar kendini.
Kısa sürer ömür denen gerçekler
Gidenler ya ağlar, ya gülecekler
Kula iki yol var birin seçerler
Eyvahlar gelmeden kurtar kendini.
Şu ecel gelmeden kurtar kendini
Bir sel gelir yıkar güzel bendini
Dinleyen bulunmaz sonra derdini
Eyvahlar gelmeden kurtar kendini.
Selvi boylu taze çiçek gibisin
Bitti hayalleri senin gibisin
Koydular tabuta o son gidişin
Eyvahlar gelmeden kurtar kendini.
Sözüm size değil kendi nefsime
Kapılma dünyanın boş hevesine
Her can uyanacak sur'un sesine
Eyvahlar gelmeden kurtar kendini.
Kayıt Tarihi : 9.10.2008 08:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eyvahlar gelmeden kurutar kendini
Siirin basliginda bir hata var, yanlis anlama olmamasi icin düzeltiniz... Tesekkür ediyorum...Saygim ile....
TÜM YORUMLAR (2)