Bukağı'dan kurtar beni…
Bu yazmalarım kaleme tutsak ediyor ellerimi…
Sanki eller bukağı takılmış gibi yazmanın esaretinde…
Hangi yazının başıyla sonu ortasındaki düşünce köprüsünde sallandırmadı bizi…
Belki de kalan bu ömür, bu takılan bukağı ile geçecek düşüncelerinin prangalaştığı bir düş sanki…
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Mustafa bey,
güzel bir yazı okudum, şiirsel ve düşündüren.. tebriklerimle..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta