Ben ağlamasam/kahkahası olamazdın bu şehrin.
Kefareti ödenmiş umutlarım vardı benim.
Uyuşmuş bedenimde sık sık nükseden şizofren kanamalarım.
Anne şefkati mutsuzluğumun arasına gizlediğim hüzünlerim.
Usumda saklardım yalnızlığımı.
Şarkılar söylerdi bana yalnızlık, en yalnız sesiyle.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta