girdim bir kapısından hayatın
aldım sırtıma umutlarımı ilerliyorum
hiç bir kural tanımıyor yüreğim
hasret ateşiyle yanıyorum her adımda
ben lal olmuş bülbül sen bir gül
seni arıyorum bu hayat yolculuğunda
dirhem dirhem bitiriyorum yolumu
seriliyorum kıyılarına soğuk sular gibi
bir aşk şiiri gibi doluyorsun kulaklarıma
yıldızlarla paylaşıyorum seni
kıskanıyorum seni tenine çarpan rüzgardan
hasret bulutları gözlerimde duman duman
sis olup dağılıyorum her gece
ağlıyorum sürekli nisan yağmurları gibi
gelmedin ya ey yar tükeniyorum her gün aşkça
yarına açılacak kapıların anahtarlarını bağışladım sana
yolun sonunda sen karşıla beni sen aç kapıları
sen azat et beni bu ızdıraptan
sen kurtar beni bu yalnızlıktan...
Kayıt Tarihi : 2.1.2016 13:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Bezan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/02/kurtar-beni-61.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!