Aradan o kadar çok zaman geçti ama,
Senden ne bir ses çıktı, ne de bir haber.
Bu kadar mı çabuk unuttun beni ey hasret kokulu.
Bu kadar mı kolay bitermiş aşklar, sevgiler.
Ben hala ilk günkü gibiyim sana karşı.
Hiç bitmedi sana olan sevdam ve hasretim.
Ne olurdu her şey baştan başlasa.
Pişmanlıklar, keşkeler ve bu zorunlu mecburiyetler unutulsa.
Ne olur ki sanki yaşadığım hayat uzun bir rüya olsa.
Uyansam ve karşımda sen olsan.
Gözlerime şefkatle bakıp günaydın desen.
Sanki hiç yaşamamışım gibi yeniden sana doğsam.
Görenler ahh çekip imrense,
Ve seninle bir ömür boyu mutlu olsam.
O kadar hasretim ki sana ve öyle ihtiyacım var ki sesine
Bu ömür nasıl geçecek böyle sensiz.
Ya gel bir yol göster, yada al bana verdiğin her şeyi aklımdan.
Al da kurtar beni ne olur yar.
Nefesim kesiliyor bak aklıma geldiğin zaman.
Kanım çekiliyor damarlarımdan artık dayanamıyorum.
Sen nasıl unuttun beni bu kadar çabuk.
En zor geleni de bu zaten.
Nasıl yapabildin, nasıl bırakabildin, nasıl unutabildin beni.
Bu her şeyden daha çok gücüme gidiyor.
Bazen durağanlaşıyor içimdeki fırtına.
Diniyor gözlerimden taşan içimdeki nisan yağmurları
Bir rahatlama geliyor üzerime.
Ama bu çok uzun sürmüyor işte.
Çok geçmeden gene aklıma geliyor hayalin.
Çünkü her şey; herkez seni hatırlatıyor.
Birden toplanıyor gene üzerime kara bulutlar.
İçimde şimşekler çakmaya başlıyor.
Ve yağıyor gene gönlümün en derinlerine hasret yağmurları.
Ağlamak istiyorum, tutamıyorum kendimi.
Haykırmak istiyorum tüm gücümle sana sevgimi.
Çıkartıp atmak istiyorum içimden ama, olmuyor işte gene olmuyor.
Bu pişmanlıklar ve keşkeler öldürecek artık beni.
Biliyorum çok zamanım da kalmadı zaten.
Gel diyorum sana.
Gel de öğret nasıl unuttuğunu,son bir iyilik yap bana ne olur.
İçime ektiğin gibi bu tohumları gel de sök al.
Ya gel bir yol göster, yada al bana verdiğin her şeyi aklımdan.
Al da kurtar beni ne olur yar.
Dayanamıyorum artık, eridim hasretinden bir kar tanesi gibi.
Sen de bir gün keşke dememek için
Ve pişman olmamak için imkanın varken dinle beni.
Gel artık en son kez,gel de son görevini yap.
Ölüm döşeğindeki bu hasta, yorgun adama.
Kayıt Tarihi : 8.8.2011 00:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!