Kurtar Beni Şiiri - Atilla Kızılkaya

Vuruyorum kendimi ıslak kaldırımlara
Bir tek Gölgem yoldaştı bana
Sarhoş bir bedenle
Rotamı arıyorum
Ayrılıktan küf tutmuş yüreğime

Hava biraz pusluydu
Gözlerim ağlamaklıydı
Yüreğim kanıyordu
Ve anne karnındaki cenin gibi
Büyüyordu yalnızlığım

Sessiz çığlıklarım da boğuluyordum
Bir elim çolak, bir ayağım topaldı sanki

Gecenin zemherisin de
Islak kaldırımlar da
Senden bir iz arıyordum
Yıldızlardan belirliyordum rotamı
Sarhoş bir bedenle
Ayrılıktan küf tutmuş yüreğimle
Seni arıyordum

Bulutlar ağlıyor
Yıldızlar gökyüzünü terk ediyorlardı
Ben ağlıyordum

Ellerim üşüyordu
Kelimeler boğazımda düğümleniyordu
Öylece susuyordum

Köhne bir köşede
Nemli bir duvara dayanıyorum

Sen bu gecenin neresin de saklısın
Sokaklar karanlık
Gölgem bile terk etmiş beni
Bir boşluğa saplanmış yüreğim
Gel kurtar beni

Ellerini ver bana
Yüreğinin sıcaklığını hissedeyim
Ve bu puslu geceden
Çekip kurtar beni
Götür bilinmezliğine

24.12.2008
01:22