Kurtar Beni Şiiri - Özkan Özdemir

Karşına geçip aşkımı ilan edecek kadar,
yürek yok bende.
Akşamları kendimden başka dertleşebilecek
dostum yok.
Susmaya daha fazla katlanabilecek sabır yok.
Günden güne,bir mum gibi eridiğimin farkındayım,
ve daha gençliğimin ilk baharındayım.
Bulutlarım sardı etrafımı.
Ağaçlarım döktü yapraklarını.
Çiçeklerim,birer birer boyun büktü bana.
Gençliğimin ilk baharında,yanmaktayım.
Sana bağlandığımdan beri,
doğal afetler gibi yığıldın kaderime.
Bence;
Kendime yeten koca bir şehirdim ben.
Depremler oldun - çökmedim
Seller oldun - yıkılmadım
Kasırga oldun üzerime,
sarsılmadım bile.
Gidişin yıktı bitirdi oysa,
Harabe etti koca şehrimi.
Şimdi;
Bu koskoca şehirde,yaralı bir can var,
O da ben
İnsaf et, ilk ve son olsa da,uzat elini
Kurtar Beni,Kurtar Beni....