Balıklar okyanusta
Okyanusta şahlandı dalgalar, damla damla
Hayat ölüme insan kusuyor,
Dünya, dünyalığından
İnsan, insanlığından utandı
Dünyanın rahmine dayandı namlular
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Vurucu!
Etkileyici!
Yaratılış ve varoluşu kavrayamayan insan, zelil hallere düşmekte ve oturtulmuş olduğu yüce makamdan kendisini düşürmektedir.
Şiirinizi beğeni ile okudum.
Sağlıklı ömürler temenni ederim.
Kıymetli yorumunuz için teşekkür ederim
Halit Bey…
Çok güzel bir şekilde ifade ettiniz..
Sevgi ve selamlarımla
Bu yıl ki kadar hiç saçım ağarmadı...
Hakikati yazan kaleminiz kavi olsun şairem..
Emeğinize yüreğinize sağlık.
Selâm,sevgi ve saygılarımla
Değerli yorumunuz için teşekkür ederim
Tuba Hanım..
Gönül dolusu sevgiler, selamlar..
Bir de dünya en modern çağını yaşıyor derler !
Evlere bomba yağan, nobran, kaba bir çağda,
İnsanlığın en geri kaldığı dönemdeyiz.
Hassas şiiriniz için teşekkürler tebrikler
Teşekkür ederim Bekir Bey…
Şiirim, yorumunuzla tamamlandı, sevgiler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta