Balıklar okyanusta
Okyanusta şahlandı dalgalar, damla damla
Hayat ölüme insan kusuyor,
Dünya, dünyalığından
İnsan, insanlığından utandı
Dünyanın rahmine dayandı namlular
Yer kalmadı, toprak kalmadı, can kalmadı
Ölümü arar oldu,
Ortada kalanlar
Doğmadan ölüyor çocuklar
Rahmimden kan damlıyor
Öldürülüyor emeklemeden çocuklar
Dini, giyinik ha çıplak fark eder mi?
Rengi, dili...
İnsan olması yetmez mi?
Nefes vermek yerine,
Nefes alması, önemli değil mi?
Hepimizi Yaradan bir değil mi?
Ürperiyor ana yüreğim
Balık balık oluşundan
Dalga, buluttan,
Dünya, dünyalığından
İnsan insan olmaktan utandı
Ürperiyor vücudumda tüyler
Saçım da başım, başım da aklım,
Aklım da insanlığım,
Çekin namluları kadınlardan, çocuklardan
Gazze'de toprak,
Toprakta oynayacak çocuk kalmadı!
Çekin ellerinizi İran'daki kadınlardan!
Çekin bakışlarınızı kılık, kıyafetimizden!
İnsan, uzaylı sayıldı
Kürtaj masasına yatırıldı dünya!
Boynu altında kalsın silahların, bombaların
Huzur kalmadı
Gözlerini dünyaya açmadan,
Gözlerini yumuyor dünyaya çocuklar!
Rahmimden kan sızıyor
Saç diplerim ürperiyor
Yeryüzünde huzur kalmadı
Hülya Kırklaroğlu
Kayıt Tarihi : 18.11.2023 19:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Etkileyici!
Yaratılış ve varoluşu kavrayamayan insan, zelil hallere düşmekte ve oturtulmuş olduğu yüce makamdan kendisini düşürmektedir.
Şiirinizi beğeni ile okudum.
Sağlıklı ömürler temenni ederim.
Kıymetli yorumunuz için teşekkür ederim
Halit Bey…
Çok güzel bir şekilde ifade ettiniz..
Sevgi ve selamlarımla
Hakikati yazan kaleminiz kavi olsun şairem..
Emeğinize yüreğinize sağlık.
Selâm,sevgi ve saygılarımla
Değerli yorumunuz için teşekkür ederim
Tuba Hanım..
Gönül dolusu sevgiler, selamlar..
Evlere bomba yağan, nobran, kaba bir çağda,
İnsanlığın en geri kaldığı dönemdeyiz.
Hassas şiiriniz için teşekkürler tebrikler
Teşekkür ederim Bekir Bey…
Şiirim, yorumunuzla tamamlandı, sevgiler
TÜM YORUMLAR (3)