Kurt Yağmuru Şiiri - Faruk Keleştimur

Dudakta tebessüm var, zihin ecel bekliyor
Azrail terzi olmuş zihnime “sen” örüyor

Sen şimdi örülürken her mevzudan bihaber
Mevzular beni ördü yıldızından bihaber

Hilalin yola ışık yol yolcuna kapalı
Yolcunun gönlü bitap yıldızından kopalı

Vursun şimdi rüzgar da hangi kumaş kıpırdar
Sen olmasan kimlerden destur alsın bu rüzgar

O sen ki tek nazında her noktayı haykırtan
O sen ki heybetinde her ünlemi korkutan

Şanıyla parlar güneş de yağmur niçin yağar
Ecel tebessüm mü, kurt bu tezatta duraklar

Gökbayrağım bu rüzgar kesilmez bu yağmurdan
Yemini var her sevdanın bu sevdanın aşkından

Kılıcımı parlatıyor işte bu şanlı güneş
Artık tek mermim bir tek yağmur damlasına eş

Coğrafyalar ağlıyor bir coğrafya uğruna
Türkistanım gök aşık, deniz aşık, doğuna

Coğrafyam doğruluyor bir coğrafya için
Türkistanım gök mehmet deniz mehmet “sen” için

Şahit ol ey beş bin yıl kurt yağmuru yağıyor
Bu asır Türk’ün asrı bozkurtlar şahlanıyor!