Dağda bir Kurt aç kaldı, bir kasabaya indi
Fırının tezgâhından bir tane ekmek yedi
Sütçünün çanağını devirip içti sütü
Kasabın vitrininden kaptı bir parça butu
Düştü kasabanın tüm köpekleri peşine
Ceza vermek gerekti yaptığı her işine
Kurt kaçtı tüm köpekler peşinden kovaladı
Dört tane köpek Kurdun peşi sıra havladı
Sütçünün köpeği çok yoruldu geri kaldı
Fırıncının köpeği dinlendi, nefes aldı
Kasabın köpeği de zaten geri kalmıştı
Kurt geriye bakınca biraz nefes almıştı
Demircinin köpeği bırakmadı peşini
Kovalıyordu Kurdu göstererek dişini
Oysa Kurt vermemişti bir zarar demirciye
Geriye dönüp sordu peşindeki köpeğe:
“Ben senin sahibine hiçbir zarar vermedim
Sen neden peşimdesin, doğrusu merak ettim.”
Demircinin köpeği dişlerini gösterdi
Yüksek sesle havlayıp ona yanıtı verdi:
“Adalet için çıktım ben bu yola bunu bil,
Zarar verip vermemen hiç umurumda değil.”
Ankara, 22.08.2021, 21:27
Kayıt Tarihi : 22.8.2021 21:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!