KURT SOFRASI
Tak takıştır, tak takını
Seç biraz uzak yakını
Gör feleğin şu çarkını
Bulunmaz insanın hası,
Dünya böyle kurt sofrası.
Zehir olur bahar, yazın
Geçmez kimseye hiç sözün
Sonra dinmez acın, sızın
Avaz avaz çıkar sesi,
Dünya böyle kurt sofrası.
Kısa iken dön bu yoldan
Leke gelir sağdan, soldan
Neden anlamazsın halden
Üzülür çekersin yası,
Dünya böyle kurt sofrası.
Sırrı işte böyle diyor,
Anladınız ne söylüyor?
İçi içini hep yiyor
Bozulursa kafa tası,
Dünya böyle kurt sofrası.
Kayıt Tarihi : 9.2.2007 12:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sırrı Arpaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/09/kurt-sofrasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!