Kurt puslu havayı sever.
Yüzümde eski bir ihanetin izleri, dolaşıyorum sokakları tek tek..
Avını arayan vahşi bir hayvanım belki.Eskidende asiydim ya bu kadar değil.
Yönümü de şaşırmışım, girdiğim her sokak çıkmaz.Rüzgarı dinlerdim eskiden; bir fırtınanın başlangıcıydı o.
Şimdiyse ne fırtına yanıtlıyor sorularımı ne de rüzgar ses veriyor sesime.
Kızgınım belki, yılgın biraz.Görmek istemiyorum artık ihanetleri, yalan öpüşleri de öyle.Söylediğin sevgi sözcükleriniyse çoktan kazıdım belleğimden.Ama gözlerini silemedi nedense gözlerim.
Ve rüyalarıma adın giriyor hala.İyileşmeyen bir hastayım belki.
Yapılan tüm tedavilere olumsuz yanıtlar veriyor yüreğim.Ötenazi yasal olmalı diyorum.Beni çağıran bir şeyler var şimdi dışarılarda.
Hala aşığım belki ve hava yine puslu...
Kayıt Tarihi : 28.7.2006 22:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!