Güneş batarken bu kentte,
Saçlarının kızıllığı bürüdü bütün sokakları.
Karbonmonoksit kömür kokularına inat,
Kokun,bulut olup sardı Adıyaman'ı..
Gecenin karanlığı çökünce üstüme,
Yılların yorgunluğunu hissediyorum; bedenimde ve nefesimde.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta