Kürt Kızına Şiiri - Ozan Cem Gamsız

Güneş batarken bu kentte,
Saçlarının kızıllığı bürüdü bütün sokakları.
Karbonmonoksit kömür kokularına inat,
Kokun,bulut olup sardı Adıyaman'ı..

Gecenin karanlığı çökünce üstüme,
Yılların yorgunluğunu hissediyorum; bedenimde ve nefesimde.
Dayanamıyorum artık,
Nehir olup akıyorum acılarımın üstüne.

''yek ji min çu'' diye dursun,Seyda Perinçek..
Bende o arada yokluğuna kaçak bi sigara sarayım,
Sen içme derdin ama
son kez yokluğuna ve son kez varlığıma sarıyorum..

Mem'in kutsallığını yaşıyorum kalbimde,
'Zin' diye haykırıyorum;
Süphan'a,Cudi'ye,Gabar'a..
ama nafile,
tek umudumu da dağlara gelin ediyorum..

Şimdi yarım bırakıyorum mısralarımı,
Yasını tutuyor kalemim.
Ama sözüm olsun;
Aldığım her nefes seni zikredecek..

Hoşçakal,
Yiğit İnsan,Hoşçakal..

(Gamsız-Adıyaman)