Kurt Hükmü Şiiri - Ülkü Güven

Cudi ihaneti saklıyor
Kurt hükmüne, çakal kanunu yazıyor
Bilenmiş bir kahpe bıçak
Döşte saplı zehirli ok
Kadir Can’ın yüreğini,
Benim gözlerimi dağlıyor

Kaç yaşında geldin dünyaya,
Mavzer olup bu oyunu bozmaya,
Yıldızlar hilale tutsak, mezar taşın olmaya
Gün, güneş uçmağa adını haykırsın
Cihat, cihat, Cihat Akaya

Saf dillerin gül kokan ağıdı
Derdin neydi ki yıktın otağını?
Dirilere sitem mi bıraktın bakışını?
Düzenin zehri dudağını yakmış,
Arifler sussun, sen konuş (Arif) Mamış

Gabar’ı sırtımda Amanos’a taşısam
Fırat’ın suyunu Göksun’a akıtsam
Anamı, atamı,yarimi, ateşte bıraksam
Sultan Selim, mezarında yavuzlanır durur
Yavuz Selim Arslan, vahdet için kudurur.

Otuz yaşın tek mevsimlik baharı
Hükmü ilahinin en makbul kararı
Musallada kaldı dünün k@rı zararı
Sen ki Kürşad’ın, Hamza’ın en yaman oğlu
Gittiğin yerden beni de çağır
Beni de çağır Recep Topaloğlu

Peygamber sözüne sözlenen göz,
Karanlık yüzlere kararan göz,
Yozgat’ın ciğerine oturan göz
Soysuzu, soysuz kanında boğan
Sen şimdi dirildin, Mustafa Erdoğan