Nadim tutkuların esiri insan
Soyundukça özünü üşüttü
Yılgın nesilleri doğurdu kadın
Erkeğini bekledi savaşlar bitince
Onca kavim buldu asil aslını
Beklediği o er hiç dönmedi
Soysuz değildi aslında insan
Yonttuğu duvarlara nakşetti aşkı
Ne çok evrim geçirdi hatırlamıyor
Kaç mevsim umarsızca yenilenen
Basiretsiz günlerin kör odalarında
Yaralı bir kurdun hıçkırığı duyuluyor
Kayıt Tarihi : 10.2.2020 16:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!