Kurt Arkadaşım Şiiri - Recep Marangoz

Bir kurt çıkıp geldi ayağa kalktım
Hal lisanı ile konuştu bize.
Perişan halde idi haline baktım
Çıktı yavruları ağlaştı bize.

Belli ki aç idi yalvarıyordu
Arada başını kaldırıyordu
Gözleri havuzu dolduruyordu
Bir koyun istedi danıştı bize.

Keşke bu olaya inanmasalar
Yerden yere vurup taşa çalsalar
Dokuz değnek ile kovalasalar
Bu zalim nefsimiz karıştı bize.

Zikrettik Mevla’yı aşk ile dolduk
Gece karanlıkta o dostu bulduk
Gizli tenhalarda beraber olduk
Sürüyü güderken alıştı bize.

Bir yük mü taşıdım acep başımda?
Var mıydı bir hakkı yavan aşımda?
Böyle iş görmedim ömrüm yaşımda
Aradı dolaştı ulaştı bize.

Yıllarca bu sırrı sakladım durdum
Nerden geldi dostluk kendime sordum
Nur-u Muhammed’e salavat verdim
Sanki aşık oldu bulaştı bize.

Garip Sebilî’nin değişti hali
Rahman’ın sıfatı Merhamet yolu
Kabardı orada duygunun seli
Ayrılık anı vedalaştı bize.