Kurt Adam. Şiiri - Rifat Çamoğlu

Tanrı dağlarında ulur bozkurtlarım.
Ötügen'den viyana'ya at süren benim ejdadım.
Sibirya'dan cebelitarığa durmaz akarım.
Gün batar gece pustur bilesin.
Dolunayda kurt adam olur çıkarım.

Kannn kokusu geliyor burnuma.
Çiğ ete benzer birşeyler yuvarlanıyor ağazımda.
Yinemi kurt dişlerimi biledim.
Yinemi vatan haini eti kemirdim. Bilmiyorum!

Kurt kocayınca ''it'in maskarası olur.
Sürüden ayrılan kurt,çakala yem olur.
Şehidimin anasının gözleri yaşlarla doludur.
Yavru kurtlar sahipsiz kalmış,çaresizlikten ulur!

Ongun'ruhum bozkurttur.
Türküm,boyum oğuzdur.
Zandetmeyin ki şair Rifat kuzudur!
Bilin ki kurt dişine kannn deydi,gayrı kuduzdur!

Kızıla çalan gözlerim zifiri zindan geceyi deler geçer.
Kaşınan kurt dişlerim-pençem hainlerin derisini yüzer geçer.
Kuran'da adım Azrail olarak geçer.
Azrailim-Celladım bilesin!
Cihanda adım çılgın Türk olarak geçer!