Kurşunlara Siper Olsa Bir Dal Gül

Kurşunlara Siper Olsa Bir Dal Gül

Ayaklar düşünsün dizlerim görsün
İçtima-i beyin sokakta gezer
Ölüme çağrı var gençlerim ölsün
Sağduyuyu artık kırkayak ezer

Yağmur yağsın üstten gökler gürlesin
Umut çiçeklerim güzleyecekken
Bir zalim haberci sakın demesin
Canların yolunu gözleyecekken
Yolları kapadı kurşun nerdesin

Ağaçlar ağladı dallar ağladı
Gözlerinden sade kanlı yaş akar
Gün açsa ay doğsa var mı ki tadı
Gelen acı haber ateştir yakar
Düştüğü yer tüm ülkeyi kapladı
Kin dolu kafalar kıvılcım çakar

Aş ve savaş bir arada olur mu
Başaklar bacaksız harmanı görmez
Burun burun olsa barut solur mu
Kanla yoğrulmuşsa o ekmek yenmez
Bilmem yaşamaya imkan kalır mı

Karınca hicaza kesin eremez
Silahlılar bundan ibret alır mı
Kanı kan yıkamaz ve temizlemez
Sevgi gönüllere yine gelir mi
Yoksa devran böyle sürüp gidemez

Düşünsün ayaklar görsün dizlerim
Kafam deve kuşu gibi gömülü
Ağlayan yürekten gelir sözlerim
Ölüme ölümle bulur çözümü

Toplu akıl bir silkinse uyansa
Sevgi ile dört bir yana dayansa
Kurşunlara siper olsa bir dal gül
Nefretinden uzaklaşır her gönül