keşke demek için artık çok geç
gerçeğini çoktan öldürdü ellerim
sadece acı ile kıvranırken saatler
hani gece çökünce yalnızlığın üstüne
geçmişe doğru kapılar aralanır da
içimde bir şiir gibi çoğalır hayalin
mısra mısra ağlayası gelir kalbimin
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta