Kurşuna yasak yok Şiiri - Oktay Avcu

Dikenlerin arasında şimdi
Kaldırıp attılar
Mayın yüklü toprakta
Uzanıp alacağım
Kurşunlar korkutuyor
Kanım akar vurulurum da
Şu sehpa
Şu sevdiklerimden ayrılmak korkutuyor
Mehmetin elinde mavzer
Parmaklarında tetik
Islıklarında korkusuzluk
Nişancılık desen o biçim
Ve rüzgarın arasında boşluk var
Kurşuna yasak yok
Tel örgülerin arasından bile geçiyor
Mayın tarlalarından
Kuşlar gibi uçuyor
Ama kuşlar kadar sevmiyorum
Herhangi bir yerimi
Cigerlerimi ya da beynimi
Belki sağ omzumu
Belki sol bacağımı
O zaman
Sol kolumla tutmak istersem
Kim bilir onu da koparırlar
Benim canım diye yasak mı koyacağım
Vurmayın yeter diyemem ya
Eğilecek miyim kurşunlarınıza
Ayaklarımı uzatabilsem
Mayınlar tehdit ediyor
Bir yerimi koparacak
Bedenimi gövdemden ayıracak
Havada uçmasını bilmiyorum
Kanadım yok
Yıldızlarım uçuyor orada
Ben buradayım
Şu kaç yüz metrelik toprak
Sevgilerimi kopardı
Memleketimin çocuklarını göstermiyor
Islık sesleri gelmiyor kulağıma
Burası bizim çobanların duvar güttüğü dağ değil
Güllerimi kopartamıyorum
Koklayamıyorum
Takamıyorum saçlarına sevgilimin
Sunacak sevdiklerimde yok
Kendim içinde uzanamıyorum
Tam uzatıyorum ki elimi
Bir keskinlik sinsice yaklaşıyor
Çocukluğum sevdiklerim geliyor aklıma
Aklım orada kaldı
Alamıyorum
Geri çekiliyorum
Korkuyorum
Kaçıyorum
Ama nereye kadar kaçacağım