Kör bir düzen — ne vicdan, ne iz,
Yardımı vururlar, suça sessiz.
Çocuk ağlar, susar dünya,
Bir ferman iner kurşunla.
Taşa döner ekmek, su buz gibi,
Bir el uzanır, kopar gizli.
Duvar örer zulüm geceye,
İnsan susar... umut bekler öylece.
Kayıt Tarihi : 4.5.2025 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!