Kurşun Sıkılır mı Sevdaya

KURŞUN SIKILIR MI SEVDAYA
Arzulu sözlerle başlardı duam
Amaçlarımın finalinde biterdi
Ve beynimde bilenirdi zaman
Tutsağın olabilmek bile onurdu
Yanında kalabilseydim inan

Öksüzüm yine bu gece
Seven kim, sevilen nerde?
Eller duyamaz, ben duyarım sesini
Rüzgarlara söylerim de getirmezler ki nefesini
Dönüp dolaşıp geldiğim yer
Hasret meyhanesi,
Kadeh kadeh içerim özlemlerimi

İçimde uzayıp giden bir yol var
Kavuşturamayan
Yoğrulur gamla, geçen zaman
Akar akar hasretin gözyaşları; silenim yok
Yürek yangın yeri; söndürenim yok

Kaç sabahlar bağlandı gecelere
Kaç kez açtı, kaç kez soldu
Gül, nergis menekşe
Kurşun sıkılır mı dersen sevdaya?
Sıkılır; eğer ucunda ayrılık varsa…
Kaç mevsim oldu?
Hangi kara lanet bozdu ki duamı?
Kader mi?
Eza mı?

Adın dilimde hece
Yaşam denilense zor bir bilmece
Hayalin gerçeğe dönüşür mü diye:
Uzatırım ellerimi ellerine de;
Havada kalır ve bir zaman beklerim öylece
Nemlenir gözlerim, ıslanır yüzüm
Beni benden alır götürür
Ah! O bitmek bilmeyen kahrolası hüzün

Alıştım artık yarama tuz basmaya
Becerebilseydim eğer; duygularımı asardım darağacına
Varsın cellat derlerse desinler bana
Hiç fark etmez ucunda ayrılık olunca!
SERMET APAYDIN