. Kurşun Sıkar Gibi Şiiri - Turgut Uzdu

KURŞUN SIKAR GİBİ

Kendi kapını kendine açtığın oldu mu hiç
Güler bir yüzle karşıladığın
Ya da kendi yüzüne
Kim bu yabancı diye baktığın
Her yanı çatlamış bir aynaya bakar gibi…

Hiç kalemin ucuna kendini koyduğun oldu mu beyaz bir sayfada
Çiçekleri taşıyan kelimeleri yazabildin mi
Ya da simsiyah lekeler bulaştı mı her satırına
Silemeyince ağlayabildin mi
Dönüp ardına düşmüş ayak izlerine bakar gibi…

Balkona çıktın mı bir gece yarısı, yıldızlara baktın mı
Sevinç ışıkları görebildin mi her birinde tek tek
Gözyaşını bilmezler, yoksa aradın mı
Onlar her gece ağlar ışıklarını dökerek
Yanakların ıslandı mı hatıralara bakar gibi…

Kaldırımlarda seke seke yürüdün mü
Çığlıkların yankılandı mı hiç köşelerden
Pişmanlıkların sıktı mı her yastıkta boğazını
Hiç medet umdun mu boşalan şişelerden
Üstü küllenmiş yangınlara bakar gibi.

Beni hatırladın mı, seni hatırladın mı, albüme baktın mı bensiz
Dünlerde gezerken parıltıyı yakaladı mı gözlerin
Çaresizliğin kül rengine çevirdiği yanaklardaki hükümsüz yaşlarda
Söylesene benim gibi sessizliğe boyun eğdi mi hiç sözlerin
Şehirler boyu mezara atılmış bu adama bakar gibi.

Elin eli tutamayacağı yerdeyim biliyor musun
Tam şuramda, göğsümdesin ama yoksun, yanım yok
Kollarım sımsıkı hayaline sarılıyor
Arıyorum, yoksun, ben yokum, canım yok
Bakışlarım seni götüren geceye dağılıyor kurşun sıkar gibi
Kurşun sıkar gibi…