Vurulmuşum!
Böğrümde en ağırından kurşun izi.
Sokağın başında üç kuduz köpek,
Devriyelerden mermi yemiş biri.
Birinin kuyruk sokumunu tekmelemiş sarhoşun teki.
Derisindeki bitlerden muzdarip öteki.
Vurulmuşum
Yatıyorum asfalta yüzü koyun
Kaldırımda üç kedi
Birinin kuyruğunu koparmış hayvanın teki
Biri çöpteki cama kestirmiş ön patilerini
Ötekinin tüylerini dökmüş hastalık illeti
Vurulmuşum!
Üstümde yağmurun ince çisentisi.
Üç ışık pencereden sızıyor.
Birinden çoçuk ağlaması, yok bir lokma yiyeceği.
Birinin vurulmuş oğlu, devlet kanalında şehit haberi.
Biri beddua ediyor kırk yıllık eşine yok yatacak yeri.
Ben vurulmuşum
Bundan mı bu sokaktan yok daha beteri
Bu kurşun ağrısı mı yoksa bütün bu diğerleri?
Hangisi acı
Çığlık mı?
Kuduz mu?
Yoksa bir annenin kulağındaki şehit haberi?
Kayıt Tarihi : 1.1.2020 13:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!