Kurşun kırığı... Şiiri - Erşah Kahraman

'Beni anlamıyorsun bitsin herşey' dedi kadın
Ve film böyle başladı.
Sert bir kapı sesi, piç arabalarının lastik inlemesi,
Vurdumduymaz ayak-gaz sevişmesi...

Yağmurluydu bu aşk başladığında hava,
Havasız kaldı yağmurlar...
Yürek burkan bir kalem kırığıydı yaşanan.
'Kalemim kırıldı galiba' diye düşündü genç adam.

Doksanı gösteremedi hız ibresi, hep yukarıdaydı.
Hız ibresine bakılarak yazılmıştı son şiir.
Serseri mayın gibiydi genç adam artık.
Kalemi kırılmıştı artık.

Beyninde uğultular vardı.
'Artık bana bağıramazsın, hiç bir şey eskisi gibi değil' diyordu kadın.
Adam tek derdinin genç kadın olduğunu anlatamadığına
Bi' de gecenin o vakti O'nu yalnız bıraktığına yanıyordu.

Artık boşalmalar anlamsız geliyordu genç adama
Boktan mastürbasyonlardı en büyük cinsellik.
'Gözlerine bakarken sevişiyoruz sanıyorum' derdi hep genç kadın.
Adam sevişemiyordu artık...

Bi' masal fısıldamaya gelmişti büyük şehirden buraya,
'Bir varmış, bir yokm...'
İlk cümle tamamlanamadan bitti masal
'Biterse bir kere biter' diyordu kadın... Ya biterse?

Sevimli, sevimsiz uzun tiradların adamıydı
Adı geçen adsız adam.
Bir yar sevdasıydı O'nu buralarda tutan.
Tutan yoksa neylesin tutunamayan?

İki zaman önce;
'Sen beni sevmiyorsun artık' dedi kadın.
Sustu adam...
İki zaman sonra;
'Sen bana aşık değilsin artık' dedi adam.
Sustu kadın...

Bir öç alma sıfatsızlığı değildi bu!
Belki güzel günlerin bir bedeli...
'Acı çekmemden keyif alıyorsun' dedi adam.
'Evet' dedi kadın. Bok gibi kaldı adam.

Serbest ve grekoromen orgazmlardı yaşanan...
Hani olur ya! Nefistir öylesi!
Dertsiz tasasız olmayan bir aşk yok...
İlmi bilimi çökertmiş zaten aşk...

'Beni anlamıyorsun, bitsin artık' dedi kadın.
Ve çarptı kapıyı çıktı esas oğlan...
Kalemini kırmıştı genç kadın...
O'nun için her şey bitmişti artık...

Aradan bir zaman geçti...
Adam herşeyden vazgeçmişti artık. Sıkıntılıydı, karmaşıktı.
Ve adam son sözünü şiddetle, öfkeyle, samimiyetle söyledi:
'Ya aşkım ben seni çok özledim! '