Kurşun Kalemin Yazgısı Şiiri - Bülent Öntaş

Kurşun Kalemin Yazgısı

Sen öldürdün beni
o şiirden sonra
eline bir kağıt tutuşturdular
ve söndürdüler ışığı sonsuzlukta
cenazemde tatildeydi yoktanrılar, yalnız sen ve onlar
elinde sıradan bir liste, ayın on dördü kadar sahte bir rüya
seni zincirle bağladılar toprağa, sağanak bir yağmuru yağdırdılar
ıslak ellerinde düğümlendi boğazım, bağırdım bağırdım haykırırcasına
mısralar sıra sıra, dizeler dize dize
önce methiyeler dizdirdiler ardım sıra, sonra avuçlarında kan
bir şiir ölür mü diye soranlar oldu sana, bakışlarına ket vurdular
dalından gülü kopardılar yüreğin yana yana, dikeninden önce gülü vurdular gonca gonca
tomurcuktan katil olur mu bilmem, sen öldürdün beni ilk vuruşta
bütün yasaları paramparça ettiler, soldu gelenekler göz bebeklerinde
ilkeler dam üstünde saksağan
sokaklar çıkmaz, meydanlar çevrili, caddelerde bağlı taş kaldırımlar
sözüm vardı, yazmayacaktım senden sonra
ucunda ölüm olsa, bırakacaktım imamın kayığını denizin ortasında
sen batırdın zifiri karanlıkta ay ışığını
sekiz evresinde sen vardın hallerimin, sen öldürdün beni dolunayda
ağıtların gölgesinde kayboldu hayat ve sen güldürdün onları doyasıya
beklenmedik şiirlerin sebebi sensin artık, yeni mısralar doğdu senden sonra
her ölüm yeni bir güne gebe, her doğum geçmişin izini taşıyor ısrarla
ne boyun eğmenin takdirine şayandır gelecek gün
ne dik durmanın vebali ağır gelir mertliğe
en son şiiri sen öldürdün onulmaz mısralarda, yaralı bir ceylan gibiydi mavi gökyüzünde bulutlar
ağladılar ağladılar ve sağanak bir yağmura tutuldu dünya
seni yazıyorum şimdi zaman sarısı kağıtlara ve kızıl bir günlük tutuyorum ara sıra
her günü sana ayırmanın güzelliğini bilseydin eğer, değerini biraz da
ne avuçlarında kan izi, ne kara günün yüzü utanırdı kendinden
şimdi ben gidiyorum usulca, ne şiir tükenir yokluğumda, ne şehrin meydanlarının aklı kalır tutsak akşamda
sen var ya sen
ey kör kurşun renginde kalem
varsın işte
parmak uçlarımda seni neylesem...

Bülent Öntaş
14.07.2024 - Titreyen Sözcüklerin Gölgesinde