İşte insanın tam da ulaşması gerektiği nokta... Küçük bir noktadır ama, o küçük noktadan ruhunuzu aydınlatmak için süzülen ışıkların içinde binlerce renk, şekil, desen ve coşkuların önüne geçilmeyen olguların çılgınca dans ettiği engin tutkular… Siz siz olursunuz da, kurşun kalemin ucu sizi dostça sorgular..
Benliğiniz ve sahip olduğunuz tüm yaşamsal değerler orada toplanıyor, orada aydınlıkların elini tutup çılgın dansın temposunu yakalama şansı buluyorsunuz. Varlığınızı tam anlamıyla algılıyor, yaşamın gizemine ulaşmanın sınırsız, sonsuz coşkusunu özgürce tadarken, gerçek yaşamın bir kez daha farkına varıyorsunuz.
Susun… Dinleyin… Kurşun kalemin ucundaki insanın mutlu çığlıkları, bir yeni uyanmışlığın belirli değerleri duyumsamanın o andaki ritmik titreşimleriyle sarsılan sizin dünyanız, sizin ölçünüz, sizin sınır tanımayan düşsel uzanımındaki dengeli varlığınızın algıladığı yücelik duygusudur… UIaştığınız bir başka dünyada rahatlamak huzur duygusu sezinlemek ve yaşamın özüne inebilmek, aklınızı yitirmişlik gibi bir şey...
İnsanın derin derin soluklandığı yer, kurşun kalemin ucu olunca orada her mevsimin güzel olduğunu, yağmurun, dolunun, karın, fırtınaların bir soluk ötesinde mavi, sarı, yeşil, beyaz, mor ve binlerce renklerin armonisinde, insan neler kurgulamaya, neler düşünmeye yetkindir… Aklınızdan, soyut somut neler geçiyorsa, o dünyanın kapısını açıp bir bakmak, sizin olan dünyaya…
Kurşun kalemin ucundaki suskunluk aslında konuşmanın, anlatmanın düşünmenin, sevginin ne olduğunu, nasıl olması gerektiğini anlamak ve sevginin kollarındaki renklerin kokunun neler söylediğini duyabilmektir. Bu dil, renkli bir düşsel masaldan söz ederken, yaşamdan yaşamın gerçek yüzünden söz etmektedir. Kalemin ucuna vardığınızda siz, bu yaşamın özdeşi olduğunuzu anımsayacak, yaşamın ve sizin ne kadar çok zengin olduğuna şaşıracaksınız.
Bütünleşen ruh ve bedenin salınımında çocuklaşmak, gerçek sevgiyi çocuk sevgisiyle yüzleştirerek saf masumiyetin doyumsuz hazzına ulaşmak.. Dahası, evrensel sevginin özünü yakalayarak, düşüncede odaklanan dikkatin yoğunluğunu duyumsamak… Sen, kurşun kalemin ucundaki iyi yürekli adam, sevginin ve insan olmanın ne olduğunu biliyorsun... Sus ve yaşamayı öğren biraz..
Talat Semiz == 11 Temmuz 2017
Kayıt Tarihi : 11.7.2017 18:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gülüşlerin ve gözyaşlarının asıldığı dal...
yaşamın sesi...
saygıyla..
Kutlarım değerli çalışmanızı üstadım. Saygımla...
TÜM YORUMLAR (3)