hep benim kalemimi kullandık
yazı bozuldukça, kendimi açtım
avcumdaydı artıklarım
benimle ilk cümlelerini
mektuplarını tükenmezle yazdın
ali olsun isterdim adım
hep benim adımı yaz isterdim
çocuk aklı işte
jaleyi, jandarmayı
hele oya yı hiç bilmezdim
varsa yoksa ipek' tim, ipek' tin
kaya ile ılık süt içtiğin gün
ben de kalemtraşımı kırdım
daha kendimi açmadım
o yüzden hala kalınım
Kayıt Tarihi : 15.2.2007 12:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)