Öyle bi seversin ki arkadaş,
Ayrılığın üstünden yıllar geçse bile
Bir gece ansızın aklına düşer...
Düşmekle kalsa yine iyi...
Özlersin be arkadaş özlersin.
Hemde öyle bi özlersin ki,
Kendini kaybedersin.
Kalbine sığmaz taşarsın.
Labirent olur sokaklar,
Dönüp dolaşıp aynı yere varırsın...
Ne yapacağını bilmez bir halde
Çökersin bi duvar dibine.
Düşünür düşünür bir sonuca varamazsın.
Çünkü elin kolun bağlıdır.
O an onun Yanında olmak varken,
Bilmediğin bir sokağın tam ortasındasındır...
Umutsuzluğa kapılırsın ister istemez.
Bakarsın etrafında kimse var mı diye...
Kimse yoktur koskoca sokakta.
Usulca gömersin kafanı kollarının arasına,
Ağlarsın arkadaş,
Sessizce hıçkırarak ağlarsın...
Aradan yıllar geçmiştir be arkadaş.
O senin kalbinde kurşun izi olmuştur,
Anlaşılan o ki, yarası hala kanar durur.
Cevap ver be arkadaş!
Allah aşkına cevap ver!
Sevda denen şey,
Beden toprağa karışınca mı unutulur?
10/10/2013
Arman MarazyanKayıt Tarihi : 10.10.2013 00:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!