Kurşun Gibi Ağır Şiiri - Belgin Efe

Tüm renklerini gördüm hayatın
Gök kuşağımı ben çocukken çaldılar
kocaman eller dokundu düşlerime
Tuvalime hep siyahları bıraktılar
Uçurtmalarım vardı, gökyüzünde gelin gibi salınan
Bulutlarla yarışan, serçelerle konuşan
Yüreğimde demlediğim çocukça türkülerim
Topaçlarım, bilyelerim, horoz şekerim
Mavilerimi gülüşünden vurdular
Toprağa tohum gibi ekmiştim umutlarımı
Altı yamalı ayakkabılarımı ne çok sevmiştim
Kanatlarında binlerce su damlası
Karbeyaz güvercinler sulayacaktı
Ve...
Binlerce çiçek açacaktı filizlerinden
Emek, tokat gibi düşecekti gül bahçelerine
Nefesi zambak kokulu türkülerde söylenecektim
Dalında soldurulan biçare bir çiçek gibi
Düştüğümde anladım..
Özgürlüğe tutsak türküleri kucaklarken
Yanı başımda milyonlarca çiçeğin de solduğunu
Yama gibi taşıdığım bölük pörçük anılarımı
Çarmıha gerilmiş umutlarımın atmayan nabzını
Düştüğümde anladım....
Şimdi içim acıyor
Gülümsemelerim hep yarım yarım
Bir yanımda zulüm, bir yanımda kahır
Ağaç gölgesine ilişmiş ruhum, çığlık çığlığa
Heyhattt!
Kulaklar sağır
Söyle!
Hangi ağıtta anlatılır
Göz bebeklerine kan dolmuş bu bakışlarım?
Hangi sigarayla sönüp biter kahrolası bu yangın?
Yüreklerde paslı bir zincir
Kerbela mı, cehennem mi?
Sorularım cevapsız
Binlerce güvercin havalanır yorgun kalbimden
Yaralanıp düşer sinem üstüne
KURŞUN gibi ağır.! ! .............
(Dicle'nin Asi Kızı) 07 / 03/ 2009