Kurşun Böler Düşümü Şiiri - Meliha Kar

Seherleri sobelerken ıslığım
Tarihi yok saatler çöker üstüme
Ermeden tadına eyvah!
Yalınayak bir gitmede inatlaşır günortası.

İkilemler örgüsüyle çıkagelir/ dünya içime
Şaşarım
Nasıl tutulur eli
Bir ucu karnaval
Bir ucunda Filistin yanar
Ve izi düşer takvime

Bu çelişkiler salkımsöğüdünde
Yabanılım iç bakışlarınıza
Ah aysız geceler
Yılan dili ürküsü verir tene
Takın
takın maskelerinizi yüzünüze.

An şaşar da
Toy suların sesine düşerse gölgem
Umut doğurur enim boyum
Bakir düşler çalarım tanrıçaların koynundan.

Aklımı avuçlarımın arasında tutuğum andır
Ekmek kokulu
İnce uzun sokakların yapışması yakama
İnsanlık kadar ötedir bu
Kurşun böler düşümü

Yine de
Eski bir alışkanlık bildiğim
kendimle barışın
Kaf dağında konaklı tanyeli olur
Kirpiklerinin gölgesine yatırıp
öperim gözlerini.

Hadi
Kırın dallarını
Dehlizlerinizde yeşeren
adı şer ağaçların