Kürsüden Diriliş Şiiri - Fırat Çelik

Göğün kanatlarına kurulmuş nâif kürsü
Çelikle dövülmüş sabrı sinesinde örsü

Hicran dolu günlerde inkîsâr ve gözyaşı
İnleyen bir ney gibiydi kürsüdeki başı

Yüksek bir dağın karlı zirvesidir, sâki
Vahiyden almış ilhamını pişdar oysaki

Yıllar geçse de bamtelinde hep kırık mızrap
Hizmet yolunda dinmedi hiç dert ve ızdırap

Bir çağ yangınıydı, her kıtada yankılanan
Gönüllere nakşoldu, kürsüden gelen ferman.

Hisar'dan vurdu iman, çileli sinelere
Fatih'te şahlandı akıncı, mefkûrelere

Şadırvan'da diriliş, iman, cehd ve aksiyon
Üsküdar'da sonsuz nur'du nübüvvette vizyon

Minberden hala yankılanır mı mukaddes ses
"Ya Ensar... kerreten kekerreten huneyn " mâ'kes

Anadolu'da va'z; günahtan rahmete kaçış
Çamlıca da miracı kalbin, ufkâ uyanış

Çekirdekten çınara iman hep perde perde
Mâziden nevbahara bu zümrüt tepelerde

Bir sevda diyorduk, Afrika'da siyah bir renk
Yeni bir dünyada insanlar birbirine denk

Her renk, her ses, her nefes bir nağme hakikatte,
Yedi iklim dört bucakta ahenktir hilkatte

Bir yudum su bize kırık testiden ulaşan
Akıncı türküsüydü birden çağları aşan

Şimdi; mâziden yarına yürürken bükülmez bilek,
Zümrüt kürsüde nurdan gölgeler; mahşere dek.

Bir küheylan gibi sen baharı solukladın
Ümmetin süvarisi olarak kaldı yâdın

Hilâlin gölgesinde dirilir küheylanlar,
Nâmütenâhî huzur içinde uyuyanlar

Sâki: Mürşid i Kâmil
Pişdar : Komutan, kumandan

Fırat Çelik
23 Ekim 2024